-
1 εξερυω
эп.-ион. ἐξειρύω1) выдергивать, извлекать, вынимать(δόρυ μηροῦ Hom.)
2) вырывать, удалять(μήδεα χαλκῷ Hom.)
3) вылавливать(ἰχθύας δικτύῳ Hom.)
4) вытаскивать(ποδός τινα Hom.)
5) вытягивать, высовывать(γλῶσσαν Her.)
-
2 ωθεω
(impf. ἐώθουν - ион.-эп. 3 л. sing. ὤθει, iter. ὤθεσκε, fut. ὠθήσω и ὤσω, aor. ἔωσα - ион.-эп. тж. ὦσα - эп. 3 л. sing. aor. iter. ὤσασκε; aor. med. ἐωσάμην - эп.-ион. ὠσάμην; pass.: fut. ὠσθήσομαι, pf. ἔωσμαι) реже med.1) толкать, бросать, отталкивать, отбрасывать(λᾶαν ἄνω ποτὴ λόφον Hom.)
νέφος ἀχλύος ὦσαί τινι ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Hom. — сдернуть облачную завесу с чьих-л. глаз;ὦσαί τινα ἀφ΄ ἵππων Hom. — столкнуть кого-л. с колесницы;ξίφον ἐς κουλεὸν ὦσαι Her. — втолкнуть меч в ножны;ἐπὴ κεφαλέν ὠ. τινα ἐκ τοῦ θρόνου Plat. — сбросить кого-л. с трона головой вниз;ὠ. τινα ἐπὴ τράχηλον Luc. — толкать кого-л. в шею;Νότος μέγα κῦμα ποτὴ ῥίον ὠθεῖ Hom. — Нот нагоняет огромную волну на мыс;ὠ. τέν θύραν Lys., Arph. (πύλας Eur.) — распахнуть дверь (ворота);ἰθὺς τάφροιο ὦσαν Ἀχαιούς Hom. — (троянцы) отбросили ахейцев ко рву;ὤσασθαι ἔσω Her. — ворваться внутрь;τέν ἵππον ὤσασθαι Her. — отразить набег конницы;ὠσαμένων τὸ εὐώνυμον κέρας Thuc. — отбросив назад левый фланг (противника);ἐς χεῖρας ὠθεῖσθαι τοῖς ἐναντίοις Plut. — вступать в рукопашный бой с противником;ὠ. ἑαυτὸν εἰς τὸ πῦρ Her. — броситься в огонь;ὠ. τινα ἄθαπτον Soph. — бросить (оставить) кого-л. без погребения;ὠθεῖσθαι εἰς τὸ πρόσθεν Xen. — бросаться вперед;ὠθεῖσθαι πρός τινα Arst. — бросаться на кого-л.;πρὸς τέν πληγέν ὠθεῖσθαι Plat. — лезть на рожон;ὠθουμένων (τῶν πολεμίων) Xen. — в возникшей среди врагов давке2) вгонять, вонзать(ξίφος ἐς σφαγάς τινος Eur. или διά τινος Her.; τι πρός τι и τι ἔσω τινος Eur.)
3) вытаскивать, извлекать(δόρυ ἐκ μηροῦ τινι Hom.)
4) гнать, изгонять(τινα ἔξω δόμων Aesch., ἀπ΄ οἴκων Soph. и ἔκ δόμων Eur.)
ὠ. τινα φυγάδα Plat. — присудить кого-л. к изгнанию;ὠ. ἀπὸ τῶν ἱερῶν τινα Aeschin. — не допустить кого-л. к священным обрядам5) погонять, торопить(τὰ πρήγματα Her.)
См. также в других словарях:
πλήκτρο — Μέρος του μηχανισμού ορισμένων μουσικών οργάνων (πιάνο, κλαβεσέν, εκκλησιαστικό όργανο κλπ.), που, με την πίεση του δαχτύλου ή του ποδιού (οπότε λέγεται ποδόπληκτρο), κινεί ένα σύνολο μηχανικών συνδυασμών, με αποτέλεσμα την εκπομπή ήχων ορισμένο… … Dictionary of Greek
σχίδιον — τὸ, Α [σχίδα] 1. υποκορ. μικρή σχίζα 2. μηχάνημα επινοημένο από τον Ιπποκράτη για την ανάταξη εξαρθρημάτων και καταγμάτων τού μηρού ή τής κνήμης 3. δόρυ 4. (κατά τον Ησύχ.) στον πληθ. σχίδια «ὠμόλινα» … Dictionary of Greek
ωθώ — ὠθῶ, έω, ΝΜΑ 1. μεταδίδω κίνηση σε ένα σώμα, σπρώχνω, σκουντώ (α. «ο άνεμος ωθεί το πλοίο» β. «ὦσαι ἑαυτὸν εἰς τὸ πῡρ», Ηρόδ.) 2. μτφ. προτρέπω, παροτρύνω, παρακινώ αρχ. 1. αποσπώ βίαια («ἐκ μηροῡ δόρυ ὦσε», Ομ. Ιλ.) 2. (σχετικά με θύρα) ανοίγω… … Dictionary of Greek
